Park z altanką

-oh, więc spierdalaj, bo ten którego zesłał mi bóg jeszcze pomyśli, że nie jest potrzebny a kiedy skończy się alkohol znowu zostanę sama, bo sobie pójdziesz - westchnęła, opierając się o ścianę altanki i siadajać po turecku - nienawidzę sztokholmu - chyba rzeczywiście miała gorszy dzień. czy kevin to odpowiednia osoba do roli spowiednika, a konkretniej słuchacza? wpadł po uszy.

owszem, lubi słuchać. nawet woli to niż mówić. - hej, nie bądź taka niemiła. obiecuję, że nie ucieknę. gdybym nie wiedział, że tu będziesz to nawet alkohol by mnie tu nie przyciągnął- powiedział nieco zdenerwowany, żeby się tak nie unosiła, bo na dzisiaj ma już dość.

uśmiechnęła się więc do niego całkiem sympatycznie jednym z tych uśmiechów, które pojawiają się na twarzach pijanych ludzi bardzo powoli, ale są szerokie, szczere i zostają na długo.
-twoje zapewnienie mnie przekonało, zresztą jak uciekniesz to trudno - wzruszyła ramionami - przecież się z tego powodu nie potnę. bylebyś tylko zostawił mi mojego danielsa. właśnie, poproszę go z powrotem. tęskni - wyciągnęła rękę, poruszając palcami. miała pomalowane paznokcie. obstawiam czarny lakier. ale spokojnie, nie była emo. a występowanie motywu cięcia i czarnych paznokci w jednym poście to tylko i wyłącznie przypadek.

- proszę! wcale nie chciałem go sobie zatrzymywać na zbyt długo, naprawdę- odparł ze spokoje oddając jej butelkę, wcale nie pustą, bo nie wypił zbyt wiele, ale humor poprawił mu się na samą myśl o alkoholu. - ale pamiętaj, że jak daniels stęskni się jakimś cudem za mną, to bardzo chętnie go przygarnę, na chwilę- dodał, troche niepewnie, bo bał się, że m. go zbije albo na niego potwornie nakrzyczy.

michelle nie była niebezpieczną dziewczynką, kevin nie musiał się jej obawiać. a to, że czasem jej odbijało to już inna historia.
-hm - mruknęła spoglądając na butelkę, którą trzymała w obu dłoniach - możemy zostać jego rodzicami, co ty na to.. - spojrzała na niego, marszcząc brwi i zostawiając charakterystyczną pauzę pod tytułem 'tutaj wpisz swoje imię'. pociągnęła kolejny łyk i wcale się nie zalała. a przynajmniej starała się to jakoś ukryć. ojciec ją zabije, jeśli wróci do domu na kilometr śmierdząc danielsem.

- kevin- powiedział powoli, w razie gdyby miała nie zrozumieć jego prostego imienia, które było dość popularne, ale pewnie nie w szwecji. - chyba nie dorosłem jeszcze do roli ojca- stwierdził z powagą, gdyż nawet dla danielsa chciałbyć dobrym ojcem, chociaż w sumie nie wiedział, co to do końca oznacza, bo jego ojciec zmarł już dawno temu, a za facetem swojej matki nie przepadał.

-mój przyjaciel nazywał się kevin - poinformowała go nie wiem po co, pocierając dłonią o swoją skórzaną kurtkę, co zaniechała po chwili bo ta wciąż była mokra a tylko zmarzła jej ręka - michelle - dodała po chwili, chociaż nie pytał jej o imię, ale nie sądziła, żeby się na nią z tego powodu obraził, albo zapragnął zabić. też była z londynu, hau najz.

- moja najlepsza przyjaciółka niestety nie nazywa się michelle- odparł sam nie wiedząc po co. - ale to nic, nieważne. miło cię poznać- powiedział chowając dłonie do kieszeni kurtki, a wcześniej poprawił szalik.

-mi ciebie również. jesteś jedyną osobą w tym mieście, która się do mnie odezwała. poza kobietą w kiosku - spojrzała na jego szalik. był zupełnie sympatyczny i na pewno miękki, a jej robiło się zimno bo swój szalik i rękawiczki zgubiła w metrze - mogę go pożyczyć? - zapytała wskazując nań podbródkiem.

- tak, jasne. zaraz wy wszystkie zabierzecie mi moje ubrania i będę chodzić nago- powiedział niezadowolony, ale mimo wszystko dał jej szalik. - masz- podsunał jej go bliżej, żeby nie czuła się winna, że go rozbiera xd.

-nie wiem co robiły z tobą 'wszystkie', ale mi jest po prostu zimno - wzruszyła ramionami, owijając się jego szalikiem, nie ręcznikiem wbrew temu co chciałam napisać. pachniał davidoffem wave coś tam, papierosami davidoffa pewnie również - chyba, że masz teraz zamiar zamarznąć - spojrzała na niego uważnie - mogę no wiesz, przytulić cię w ramach pomocy bliźnim.

- dam ci znać kiedy będę zamarzać. wtedy będziesz musiała mnie przytulić, bo nie chcę umierać w taki sposób no i nie w takim wieku- powiedział zapinając kurtkę pod samą szyję, nawet lekko przyciął sobie brodę zamkiem.

-głośno krzycz - zaproponowała, przysuwając się do niego mimo wszystko, bo cole jest zbyt seksowny, żeby siedzieć w pewnej odległości od niego, nawet minimalnej. powstrzymała się jednak przed wskoczeniem mu na kolana i namiętnym pocałowaniem. zerknęła na butelkę danielsa. chyba na dziś jej wystarczy.. aha? westchnęła pod nosem i upiła kolejny łyk. zalać się w trupa w altance, to dopiero wzorowe aspiracje!

- dobrze. postaram się. chociaż nie wiem, czy człowiek podczas zamarzania ma siłe żeby krzyczeć, a raczej czy może jeszcze w ogole otworzyć usta!- stwierdził przypatrując się jej, chociaż było ciemno więc niewiele widział. - co myślisz?- może sądził, że ona już kiedyś zamarzała w altance.

-szczerze powiedziawszy, nie mam doświadczenia w zamarzaniu - spojrzała na niego przepraszająco i potarła jedną dłonią o drugą - wiesz co, kevin? zaraz i ja zamarznę mimo twojej pomocy w postaci.

- hej, nie możesz tego zrobić! będę mieć cię na sumieniu, że nie wystarczająco ci pomogłem. popadnę w alkoholizm i wszystkie inne uzależnienia- odparł przysuwając sie do niej, bo jemu też było cholernie zimno.

-hm, wyglądasz na sympatycznego więc nie chcę skazywać cię na męki w postaci mnie na twoim sumieniu - uśmiechnęła się do niego, opierając głowę na ramieniu kevina. ujęła jego rękę, którą teraz unosiła i pozwalała jej opaść. zdecydowanie była trochę podpita, ale można jej to wybaczyć.

kevin zasnął opierając się o ściankę altanki. mamrotał coś jeszcze o tym, że będzie miło jak jutro zaświeci słońce.

michelle zaśmiała się, po czym przytuliła do kevina i zasnęła niedługo potem, kiedy opanowała szaleńcze zawroty głowy, przez które chciało jej się wymiotować. moze nie zamarzną.