Park z altanką

Całkiem przyjemna altanka, w której każdy znajdzie dla siebie kawałek miejsca by usiąść, plus niewielki staw z kaczkami, ławeczki i mnóstwo ładnie wyglądających drzew oraz krzewów.

Spacerowała z wolna paląc swojego pierwszego papierosa od roku. Sztuka palenia nie szła jej zbyt dobrze, a dym nieprzyjemnie drażnił jej gardło.

- Zawsze umiałem cię znaleźć - powiedział i wyciągnął malboro z kieszeni. tak, miał ochotę na papierosa. i nie skomentował tego, jak krztusiła się val ;d

- Dlatego nie lubiłam się z tobą bawić w chowanego! - zaśmiała się przystając na chwilę i opierając się o jakieś duże drzewo z dużym konarem. Może to dąb. Nie wiem. W każdym bądź razie zaciągnęła się nieco delikatniej i wypuściła dym ku górze przymykając oczy. Lubiła te zimowe niebo.

- ładnie to tak wracać do nałogu? - zapytał w końcu, bo chciał przerwać ciszę. może i nie niezręczną, ale nadal cisze. on jako muzyk średnio ciszę lubił. zaciągnął się i bawił sam ze soba w zabawe pod tytułem "jak długo ędi utrzyma dym w płucach?"

- Już zapomniała jakie to przyjemne uczucie. DYm w płucach. To co, że potem czeka mnie rychła śmierć. - uśmiechnęła się nieśmiało i potarła zaróżowione od zimna policzki. W myślach liczyła mu czas jak długo utrzyma ten dym. Kiepski był.

w końcu wypuścił dym z ust, oczywiście robiąc kółko przy wydychaniu czego tak btw Sandra obiecała mnie nauczyć.
- ja wychodzę z założenia że i tak umrę - rzucił koronny argument wszystkich młodych palaczy. i tak pewnie miał już czarne płuca. trzy lata palenia paczki dziennie tak się na nim odiły, na 100 procent.

- Mhm - przytaknęła. Nie chcaiała już rozmawiać dłużej o nałogu. Wzruszyła ramionami i przykucnęła gaszac niedopalek o konar

on od początku chciał porozmawiać o czymś innym.
- co się wczoraj właściwie stało, co? - chciał wiedzieć, może zrobił coś źle albo coś? martwił się.

Co mogła mu powiedzieć? Przecież nie to, że się nim brzydzi i nie chce uprawiać z nim seksu. Bo tak nie jest.
- Wiesz... Przecież jesteśmy przyjaciołmi...I może tak powinnno zostać? - bardziej zapytała samą siebie niż jego. I nawet gdyby chciała inaczej to nie odważyłaby się wyznać mu prawdy. I może lepiej nich zostanie tak jak było. Wstała i rozprostowała zdrętwiałe nogi w białych rajostopach

- jak tam sobie wolisz - powiedział starając się jak najlepiej ukryć rozczarowanie i ton małego chłopca w głosie. pociągnął tak mocno, że sam się zakrztusił. musiał się oprzec o to drzewo prawdopodobnie dąb ;d

Uszczypnęła go w bok - Zapomnijmy - szepnęła robiąc niewinną minę, która działała na wszystkich. Była w tym lepsza niż wspomniany na szałt boksie kot ze shreka. Potem poklepała go trochę po łopatce bo bała się że się zaraz udusi i bron boze bedzie musiala mu robic sztuczne oddychanie, a w tym nie byla najlepsza i moglaby mu polamac zebra. - Nastepnym razem nie popisuj sie tak

- trzeba robić wrażenie, faceci tak mają, nie wiedziałaś? - tak, poczuł potrzebę przypomnienia jej, że nie jest jej koleżaneczką z którą malują paznokcie u stóp i testują szminki. chciał jej przypomnieć, że on to coś więcej, że on jest kimś więcej. oj.

- Jak będziesz tak robił jak teraz to żadnego wrażnie nie zrobisz. No może prócz wrażenia palacza chorego na gruźlicę. - powiedziała krzyżujac rece na piersi. Ale edek fajnie by wygladal z kolorowymi paznokciami u stop

ta, jak jakiś transwestyta xd
- gdybym miał gruźlicę to byś się zaraziła. - powiedział całkiem spokojnie i bez emocji. jakis był nabuzowany i niemiły, wybacz ;x

Zmrużyłą oczy w dwie cienkie kreski. Nie podobał się jej jego ton głosu.
- Nieważne. Nie jesteś dziś zbyt rozmowny - mruknęła zrobiła krok w tył z obrotem prawie jak majkel dżekson i ruszyła przed siebie. Nikt nie będzie się w ten sposób do niej odzywał.

jego duma była urażona.
- no już, przepraszam. moja duma jest urażona i w ogóle, muszę się przestawić, ok? - proszę proszę, niech będzie z nimi jakaś drama. najlepiej niech ona się jednak z nim zakocha, a on będzie spał z którą popadnie!

- Daruj sobie. Pogadamy jak ochłoniesz. - poklepała go po policzku czysto przyjacielsko i poszła bo wena uciekła, a jeszcze się zejdą, ale nie teraz

- pa, bejbe - zawołał za nią i poszedł do domu, ha.

siedziała w altance i popijała jacka danielsa prosto z butelki, bo nikt jej nie kochał. nienawidziła sztokholmu i swojego ojca, za to że kazał jej tutaj zamieszkać.

kevin też nie był dzisiaj w najlepszym humorze, w sumie bez powodu. zupełnie jak ja. czepiał się wszystkiego i wszystkich, a to nie zdarzało się zbyt często. przeszkadzało mu, że michelle siedzi i pije, nawet się nie dzieląc z nim. jednak nie powiedział tego głośno, a zachował dla siebie licząc w myślach do dziesięciu.

spojrzała na niego i zmarszczyła brwi, zastanawiając się czy kevin jest wytworem jej wyobraźni pobudzonej przez alkohol, czy naprawdę stoi przed nią jakaś żywa istota inna od jej kota. patrz jak zrymowałam, całkiem przez przypadek.
-cześć - mruknęła, mierzwiąc swoje włosy. przez cały dzień snuła się po mieście czując jak trędowata albo niewidzialna.

- cześć- odparł gapiąc się perfidnie na jej butelkę i siadając obok niej. - dasz się napić, prawda?- zapytał licząc, że da, że nie jest chytra i takie tam. po jakimkolwiek alkoholu kevinowi zawsze zmieniał się humor, na lepsze rzecz jasna.

-a co mi tam - wyciągnęła w jego stronę rękę, w której dzierżyła butelkę z najlepszym trunkiem ever - zostałeś dla mnie zesłany przez boga, który jednak istnieje i wyczytał pomiędzy kurwami moją prośbę o towarzystwo? - zapytała, patrząc na jego twarz. lubię cole'a. gimme gimme mohr.

- nie mam pojęcia. nie wierzę w boga, chociaż kiedy bardzo czegoś chcę to go o to proszę. nie, to chyba jednak w niego wierzę- powiedział zabierając od niej butelkę i upijając trochę trunku. - w każdym razie, przyszedłem tutaj o własnych nogach, bo zapewne wyczułem zapach alkoholu- powiedział dumny, ze swojej intuicji.