lodowisko

siedziała ze skrzyżowanymi nogami i trzymając ralpha w kocu, obserwowała te wszystkie nastolatki i całą resztę, próbującą nauczyć się jeździć na łyżwach.

chciała jeździć na łyżwach z kotem? ostra jest.
nathan przechodził tędy, chociaż nie wiem skąd szedł, ani tym bardziej dokąd. dostrzegł jednak siri, tak więc aktualnym celem jego wycieczki była właśnie ona. podszedł i pocałował ją w policzek na powitanie.
-cześć, mała. i cześć ralf. mrozicie się?

nieno, nie chciała xd.
-cześć naaathan-uśmiechnęła się nawet, a ralph zamruczał, więc oddała go nathanowi-przyszedłeś jeździć na łyżwach?-poprawiła kaptur na głowie, wgapiając się w niego.

-ee, raczej nie. przyszedłem pilnować twojego kota - powiedział, dmuchając ralfowi między uszy jakimś alkoholowym oddechem, ale nie był nadzwyczaj pijany. może trochę zaprawiony - a ty? potrafisz jeździć? osobiście nie pamiętam kiedy ostatnio miałem łyżwy na nogach.

-umiem, ale nigdy nie mam z kim-szarpała nogawkę dżinsów i przyglądając się jakiejś dziewczynce, która usilnie próbowała zwrócić na siebie uwagę nathana.

powędrował wzrokiem za jej spojrzeniem i pomachał do dwieczynki, ale nie kotem, aż tak upośledzony nie był, bez obaw. ponownie spojrzał na siri i zastanowił się nad tym co powiedziała.
-jeśli znajdziesz opiekunkę dla mojego najlepszego kumpla z kosmatym ogonem, możemy pojeździć razem - powiedział w końcu, dumny z siebie bo znalazł jakieś wyjście.

-okej-rozejrzała się i pomachała na tamtą dziewczynkę. bała się go z kimkolwiek zostawiać, bo ralph był dzisiaj u weterynarza, który orzekł kocie przeziębienie. poprosiła ją jednak ładnie, wmawiając że kot jest nathana. obiecała jej też cichcem jego numer-możemy jeździć-jaka sprytna.

-co jej powiedziałaś? - zapytał szczerze tym zainteresowany, bo dziewczynka głaskała ralfa tak jakby chciała go tym zabić, to znaczy nie tak brutalnie a pracowicie i z wielkim oddaniem - gapi się na mnie ukradkiem. to mała psychopatka. moje kocie dziecko nie jest z nią bezpieczne! - zawołał i ułożył usta w podkódkę.

-że dam jej twój numer-zaśmiała się ciągnąc go po łyżwy-ale nie mam twojego numeru, teraz sobie przypomniałam-obejrzała się na dziewczynkę i miała nadzieję, że nie zabiję ani jej, ani kociego dziecka,xd. w sumie bała się o niego.

-no ładnie - prychnął pod nosem i uszczypnął ją w bok, ale nie mocno ot tak po prostu - więc podasz jej swój numer - powiedział w końcu i puścił ją przodem do jakiejś budki z łyżwami. sam wszedł za nią i przymknął drzwi, bo wiało.

-podam jej numer twojego nauczyciela od matematyki-kiedyś chodziła na korepetycje, więc potrzebowała. matematyk był stary, gruby, ale bardzo inteligentny. powiedziała jakie chce łyżwy ii czekała.

-nie wiedziałem, że jesteś aż tak wredna, siri. zacznę się ciebie bać i uważać na to co mówię - zażartował sobie z niej, prosząc o łyżwy w rozmiarze czterdzieści pięć, bo był wielki i jego stopy również. wyszli na zewnątrz, a nathan rozejrzał się za wolną ławką na której mogliby założyć łyżwy. znalazł, z dala od dziewczynki z ralfem, którego było mu szkoda. jak tak dalej pojdzie, ta mała wygłaszcze z niego całe futerko.

-wcale nie jestem-mruknęła do siebie, idąc za nim. postanowienie na dziś; nie gapić się na dziewczynkę, bo inaczej ją zabije. usiadła na ławce i zakładała łyżwy.

-nie mogę bezczynnie patrzeć na jego cierpienie - powiedział w końcu dramatycznym tonem, niczym bohater dramatów szekspira i podniósł tyłek z ławki i w jednej łyżwie i jednym bucie ruszył w stronę dziewczynki, chwilę z nią rozmawiał, po czym wrócił z kotem pod kurtką, xd. znaczy z głową kota wystającą z kurtki.

-ale jesteś dzielny, co jej powiedziałeś?-podniosła się trochę i obejrzała wystającą głowę. nie było widać żadnych ran, otarć, przetarć i wyrwanej sierści-nic mu nie zrobiła? obejrzałeś go?-dziewczynka chyba się obraziła, bo patrzyła na nię nieprzychylnym okiem.

-że jeśli nie odda mi kota, to naślę na jej pokoj pana bałagana. chyba nie jest typem porządnej dziewczynki - wzruszył ramionami i przysiadł, wciągając na nogę drugą łyżwę - zresztą, ralf na pewno bardzo chętnie nauczy się jeździć na łyżwach, prawda? - smyrnał kota nosem po łebku. moja męska postać na paryżu nazywała się ralph i teraz chichram za każdym razem.

xdddd, wszyscy grali na paryżu, omgg ;d.
-i to ja jestem wredna, niemiła i straszna?-oburzyła się znów-idziemy oddać łyżwy? chyba że będziesz jeździł z nim pod kurtką-ralfik nie miał nic przeciwko. miał ciepło, pachnąco, no i nathan był facetem, czyli największy plus.

ralf był gejem? bo nathan niestety nie, przykro mi :c
hm, wydaje mi się że każdy. ty też?
-nie, no co ty. jeździmy. prawda ralf? - wyszczerzył się do siri, kiedy uzyskał aprobatę kota co do jazdy na łyżwach. wgramolił się teraz na lodowisko, jedną ręką podtrzymując kota za dupkę. pod kurtką, rzecz jasna. najwyżej złamie sobie nogę, usłując ratować życie swoje i kota. ale czego to się nie robi dla siri.

był gejem, też mi przykro ;d. ja też, ale tysiąc sto lat temu i nie wspominajmy o tym ;d mało grałam.
zawiązała łyżwy i weszła na lodowisko, zaraz za nimi. umiała jeździć, nie tak dobrze jak tamta dziewczynka, ale jakoś jej szło. nie przewróciła się nawet. obserwowała nathana, jak sobie radzi z ralfem i jeżdżeniem naraz.

nathan póki co radził sobie całkiem całkiem, raz mało nie umierając na zawał kiedy wpadła na niego jakaś ciężarna kobieta i musiał łapać równowagę, wymachując tylko jedną ręką. kto wpuszcza na lód ciężarne kobiety?!
-nic mi nie jest! - zawołał i pomachał do siri, uśmiechając się głupkowato.

-na pewno nic?-zatrzymała się obok niego i podrapała ralfika za uchem. nawrzeszczała też na ciężarną kobietę, która wrzeszczała z kolei na nathana. miała dziś chyba, siri, gorszy dzień, nie jej wina, jej kot był przecież wcześniej w ciężkim stanie, a ona jako jego kochająca matka bardzo się przejęła.

dlatego teraz nathan, jako dobry ojciec, przejął obowiązki opieki nad ralphem, pozwalając siri się odprężyć ; d.
-nic, na pewno. widzisz. nadal mam wszystkie kończyny i kota wyrastającego z między sutków - to nie jego wina, że miał zryte w główce.

-jasne-aż się zaśmiała, z jego żarciku. dała spokój ciężarnej kobiecie, która powiedziała że urodzi diabła i jeździła dalej, próbując się odprężyć i tak dalej xd.

urodzi diabła <3
antychrysta i nakręcą kolejną część omena.
-chodź do mnie matko mojego dziecka - zawołał do niej na tyle głośno, żeby wszyscy jeżdżący na łyżwach usłyszeli. patrzył teraz na siri ciekaw jej reakcji, dopóki się nie potknął o jakieś dziecko leżące na lodzie i nie runął na...................................coś.

zaśmiała się, a potem, kiedy zobaczyła nathana leżącego na lodzie pisnęła przerażona. przyjechała do niego szybko, aż się przewróciła biedna-zabiłeś go?!-wydyszała, robiąc wielkie, przerażone oczy. była bliska płaczu.