Gröna Lund

ona dba bardziej o kota niż o samą siebie xd.
-w ogóle, to jak ci na imię? bo chyba nie jesteś bezimienna, prawda?- zapytał, bo siedzą tu już jakiś czas, a on zna tylko jej kota xd.

w sumie to racja xd-nie jestem-chociaż to mogłoby być ciekawe, tak stwierdziłaxd-siri barrett-miała takie zboczenie, przedstawiała się imieniem i nazwiskiem, czego nie robi w sumie nikt-a ty?-pomachała stopami.

- kevin- odparł drapiąc się za uchem, nazwisko uznał za całkowicie zbędne. będzie się cieszył jak chociaż imie zapamięta xd bo szczerze, to on nigdy nie miał głowy do nazw. gdyby była bezimienna, to nie wiadomo byłoby jak sie do niej zwracać ;c

ale byłoby ciekawiejxd, skoro wszyscy mają jakieś imię, wyróżniałaby się czy cośxd-kevin? kevin to mało szwedzkie imię-według niej przynajmniej. ona za to miała zupełnie szwedzkie imię, bo miała zupełnie szwedzkich rodziców.

- bo nie jestem stąd! urodziłem się w londynie- wyjaśnił, a przynajmniej częściowo. londyn wcale nie był miły, więc postanowił zamieszkać w o wiele milszej szwecji.

-aaaa-nie wrzeszczała, nie robiła dziwnych min-nigdy nie byłam w londynie. pada tam śnieg?-londyn kojarzył jej się tylko z deszczem i brzydkimi domami. za to szwecja zupełnie inaczej.

- londyn jest cholernie deszczowy- stwierdził patrząc na swoje buty, a może na jej. -szwecja to przynajmniej jakaś odmiana- no tak, tam deszcz, tu śnieg, tylko gdzie słońce xd.

-tak myślałam. dobrze, że tam nie mieszkam-była maniakiem śniegu i, pozory mylą bo raczej na taką nie wyglądała, wszystkich sportów zimowych. najbardziej bitw na śnieżki, ale to kilka lat temu.

- tak. jest się z czego cieszyć. londyn jest szary i ponury- odparł, bo w szwecji mieszkało mu się zdecydowanie lepiej, chociaż nie był aż takim zwolennikiem śniegu, ale już się przyzwyczaił. co roku lepił bałwana na balkonie xd.

-długo tam mieszkałeś?-zainteresowała się, bo lubiła słuchać. usiadła wygodniej, częściowo żeby było jej wygodniejxd, a częściowo po to, żeby nie zamarznąć i nie rozpaść się. odwróciła też głowę w jego stronę.

- całe piętnaście lat. więc jakby na to nie spojrzeć, to prawie całe moje dotychczasowe życie- mhm, racja. w końcu nie był jeszcze stary, więc te piętnaście lat to faktycznie długo xd.

-a ile masz teraz?-to też ją ciekawiło i interesowało, nie oszukujmy się.. nie mogła rozmawiać ze staruszkiem ani też z młodkiem, bo byłaby pedofilem-masz ładny kapelusz.

- dziewiętnaście- zaraz okaże sie, że to on jest pedofilem xd. - dzięki, chcesz przymierzyć?- zapytał, już nawet ściągając kapelusik z głowy, który większości osób się podobał. ludzie lubią kapelusze <3

-chcę! ale będę wyglądała jak frajer, ostrzegam-zaśmiała się, wyciągając ręce po kapelusik. skostniały jej palce i tak dalej, ale miała nadzieję, że nie zrobi z siebie głupka i nie odpadną, bo to nieodpowiedni moment na takie żarty.

podał jej więc osrożnie kapelusik i czekał na ostateczny efekt xd. - na pewno nie będziesz! w tym kapeluszu każdy wygląda ładnie- zapewne bardzo ją pocieszył, ale niestety nie jest w tym dobry i nigdy nie był xd.

-jasne-zaśmiała się, tym razem mu nie uwierzyła. założyła kapelusz, który spadł jej na oczy. nie była żadną sierotką marysią, serio. poprawiła go, śmiejąc się z siebie-raczej nie dla mnie.

- jest na ciebie trochę za duży, ale naprawdę do twarzy ci!- powiedział i to w cale nie po to by dodać jej otuchy, bo naprawdę wyglądała uroczo. gdyby miał lusterko to by jej udowodnił.

-aha, nie wątpię-zaśmiała się znów. trudno było mu uwierzyć, nie wiem dlaczego-ty wyglądasz lepiej-założyła mu kapelusz, przekrzywiając głowę-wyglądasz jak-musiała się chwilę zastanowić-jak artysta!-znów się śmiała, ale nie z niego. dzień śmiania się dziś.

chciał powiedzieć, że jest artystą więc dobrze, że wygląda tak a nie inaczej xd. ale nie powiedział jednak. - kapelusze zawsze dodają ludziom uroku. ale moherowe berety chyba niekoniecznie.

-nie mam moherowego beretu-broniła się, ale naprawdę nie miała. może jej opowiedzieć o tym, że jest artystą. i o tym, jakiego rodzaju artystą-ja wolę kaptury-z kilku powodów, które postanowiła zachować dla siebie.

- też nie mam. ale pamiętam jak moja babcia je nosiła. wyglądała naprawdę okropnie- przypomniał sobie. - kaptury są ciepłe i można wyglądać w nich jak eskimos- stwierdził próbując założyć sobie kaptur, ale przecież jego kurtka takiego nie posiadała.

-nie masz kaptura-uświadomiła go, raczej zupełnie niepotrzebnie-i można wszystkich obserwować, a nikt tego nie widzi-to był zdecydowanie największy plus noszenia kaptura, biorąc pod uwagę to, że siri lubiła obserwować-czapki są drapiące.

- hej! jesteś szpiegiem? detektywem czy kimś innym?- zaciekawiło go to co powiedziała o obserwowaniu. chyba od tej pory będzie uważał na ludzi w kapturach xd

-nie!-xdd pokręciła energicznie głową-lubię po prostu przyglądać się ludziom-pomachała stopami, sprawdzając czy jeszcze są na swoim miejscu-nic im nie robię, serio!-uśmiechnęła się lewym kącikiem.

- hm, to dobrze- już się wystraszył, że będzie go od tej pory prześladować wraz ze swoim kotem xd! - więc, co ciekawego ostatnimi czasy zaobserwowałaś?- zapytał, bo liczył, że siri podzieli się z nim swoimi spostrzeżeniami.