Ogrody Królewskie

Jedyna okazja, by zobaczyć cudownie kwitnące wiśnie. Nie przegap wiosny!

mimo że jest zima i tych cudownych kwitnących wiśni nie widac, to nanou spacerowała z psem, zapewne! no bo któż byl by na tyle głupi wysciubiając nos o tej porze roku, szczególnie że w szwecji pewnie teraz mają dwadziescia godzin na dwadziesciacztery noc, i często popadają w depresję. wsunęła zmarznięte - nie zamarzniete, dłonie do kieszonek granatowego płaszczyka.

zawinięty szczelnie w szalik, z rękoma w kieszeni szedł obok nanou, dziwnie jej się przyglądając, bo nadal nie miał pojęcia, po co wyciągnęła go na dwór w taki ziąb. poprawił kołnierz u płaszcza. - po co tu przyszliśmy?

przełknęła ślinę mrucząc cos o tym że samej jej sie nie chciało wychodzic z psem, nawet chciała byc miła i dodała że lubi jego towarzystwo czy coś w tym stylu. - nic dziwnego, że jest ci zimno skoro pod kurtką masz tylko koszulkę! - mruknęła przestępując z nogi na nogę.

- powiedzmy, że wierzę. - mrugnął do niej, pijąc do wcześniejszych jej słów, w których mówiła, że 'lubi' jego towarzystwo. podszedł do niej, całując jej kącik ust i objął ją w pasie. - podobno tak jest cieplej. - rzekł jej, z szarmanckim uśmiechem, przejeżdżając nosem, po jej szyj.

- jak możesz nie wierzyc? - tupnęła mocniej nogą, może nie kłamała z tym że lubi jego towarzystwo co? nie wziełaś tego pod uwagę? - wsunęła jego dłonie razem ze swoimi to kieszonek jej płaszczyka, bo do jego to raczej nie było by realne. - przez ciebie zgubiłam psa!

splótł ich palce w tych kieszeniach, ju noł. - kupię ci drugiego. - uśmiechnął się miło, całkiem naprawdę!, mrugając do niej. - a mam powody, żeby wierzyć w to, że mnie lubisz? - spytał, mrużąc delikatnie oczy, trochę podejrzliwie? nie, nie wzięłam pod uwagę, że może naprawdę go lubić, bo jest za bardzo do kuczliwa! ;x

sama jesteś do kuczliwa, baska czepiasz sie szczegółów na prawdę, jesteś nie znośna. - nie, niechce drugiego! kocham tego. - wymruczała opuszkami palców gładząc alanowe nadgarstki. - nie absolutnie, nie masz żadnych!

- tak, też myślałem. - uśmiechnął się kącikowo, bo przecież nie miał powodów, żeby płakać, bo ja twierdzę, że to wcale nie jest koniec świata i on na pewno też tak twierdziła, a i owszem! - no, więc możemy poszukać tego psa. - westchnął, wypuszczając powietrze ze świstem, ustami, po czym uśmiechnął się, mhm.
wcale się nie czepiam, wiesz? ;c

wiem, ale ja wiem że sie czepiasz, zresztą baska ja jestm mądrzejsza i wiem lepiej, sam fakt że jestem starsza świadczy o tym, wiesz? powiedzmy że owy pies nie był suczką, bo były chłopak nanou, nie chciał już drugiej kobiety więc kupił jej mężczyznę. - kevin? - zawołała za małym terierem, yorkiem, ale nie nowym yorkiem! juz nie był nowy!

to wcale nic nie znaczy, o! ;c
rozejrzał się do około, czy aby kevin! <3 nie podbiega i na całe szczęście nie będzie musiał ganiać za nim, po ogrodach królewskich, helouł!, ale jego marzenie, to takie najskrytsze, z głębi, w tym oto momencie się nie spełniło, a szkoda. alan, też zaczął wołać owego pieska, po imieniu, mhm.

a jakie było owe rzyczenie? - jesteś piesku! - ucieszyła się, kucając do małego zdyszanego psiaka. - skoro już znaleźliśmy psa, a w zasadzie to sam sie znalazł to możemy cię z kevinem zaprosic na kawę, co ty na to? - dodam że do domu, bo do sturbucksa nie wpuszczają nawet nowych jorków.

żeby ten pies przybiegł, ćwoku. ;c
- myślę, że mogę na to przystać. - mrugnął do nanou, uśmiechając się lewo kącikowo i poszli i zaczynasz, si.

a emmanuelle tradycyjnie jeździła na rowerze, obecnie tajm for brejk, obierała się o ławkę, ssąć czupa czupsa. zbojkotowała w pewien sposób święta, nie miała ochoty na kolację ze znajomymi rodziców.

nie przyszedł oglądać żadnych kwitnących wiśni i innych roślinek. siedział po prostu i gapił się przed siebie, trochę jakby go tu nie było, oj.

a delice bardzo, ale to bardzo chciała zobaczyć wiśnie. uwielbiała ten czas, kiedy płatki kwiatów opadały pięć centymetrów na sekundę, podobno. niestety, pomyliła pory roku, bo wiśnie już dawno przekwitły.

-deeeel-otrząsnął się, obudził może i pomachał do niej. miał dobrą pamięć do imion i kojarzenia ich z twarzami, był z tego dumny. miał też nadzieję, że delice nie zostawi go samego, bo samotnikiem nie był.

wystraszyła się trochę, bo nie zauważyła go wcześniej. nawet podskoczyła lekko do góry z ręką na sercu.
- cześć, tove!- odetchnęła z ulgą idąc w jego kierunku.

zaśmiał się, widząc jej podskoki-cześć-zdjął swoje różowe okulary i tak mogła obejrzeć go bez nich, co rzadko się zdarzało jeśli tove przesiadywał na świeżym powietrzu.

- naprawdę się wystraszyłam- powiedziała siadając obok niego i przyglądając się mu, potem zerknęła też na jego okulary, bo był fajne. tak, po wczorajszym wyskoczeniu łiljego z krzaków delice zapewne będzie miała jakąś traumę czy coś w tym stylu xd.

-mnie? przecież nic nie zrobiłem-uśmiechnął się znów, obracając okularami-znów masz te fajne spodnie, serio mi się podobają-pociągnął ją za nogawkę, żałując, że jego babcia wyrzucała wszystkie swoje, i swoich partnerówxd, stare ubrania.

- wiem. ale ja boje się wielu rzeczy- odparła patrząc na swoje spodnie, bo one faktycznie był fajne xd. powiedziała, że tove za to ma równie fajne okulary i że z pewnością nie są od babci xd.

-mnie nie musisz, serio-poddał się, to znaczy nie umiem tego wytłumaczyć, chodzi mi o to co zrobił rękomaxdd-okulary kupiłem kiedyś, gdy byłem w belgii, też mi się podobają-założył je z powrotem i koniec oglądania go bez.

- dobra, w takim razie już się więcej nie przestraszę jak usłyszę gdzieś za sobą swoje imię- powiedziała przyglądając się okularom. przybliżyła sie do niego i delikatnie ściągnęła mu okulary, bo też chciała chociaż przez chwilę mieć je na nosie, chociaż znając życie będzie wyglądała jak jakaś mucha z wielkimi ślepiami xd.

-obiecujesz?-przyglądał się jej wszystkim wyczynom, stwierdzając, że wszyscy wyglądają w nich dobrze, ale mimo wszystko on najlepiej. okej, pomyślał tak tylko do połowy-mogę ci takie kupić, jeśli będę jeszcze raz w belgii.