Stortorget- plac z gmachem giełdy

Plac główny, do którego przylega gmach giełdy - Bosen.

Łaził po placu, ale wcale nie czuł się jak kevin sam w nowym jorku, bo to sztokholm, dobrze mu znany. przysiadł gdzieś, bo już bolały go nogi od tego ciągłe chodzenia w te i z powrotem.

a ona wędrowała nadal troszke upalona w te i spowrotem w poszukiwaniu zagubionej nokii, o tak, to na pewno tu ja zgubiła!

kevin z pewnością znalazł ową nokie i sobie ją zatrzymał, gdyż no cóż, znalezione to przecież nie kradzione. dobra, tak naprawdę to jej nie miał, ale był na tyle miły, aby pomóc jej szukać czy coś. siedział dalej na ławce zapinając guziki od swojej kurtki.

usiadła w końcu obok i powiedziała sama do siebie, że więcej nie kupi cholernego telefonu. bo i tak zgubi. będzie musiała życ jak pustelnik bez kontaktu ze światem zewnętrznym. i była serio bliska płaczu.

popatrzył na nią, z może nieco dziwnym wyrazem twarzy, gdyż nie widział nigdy osoby rozpaczającej z powodu zgubionej komórki. odbiegając nieco do tematu powiem, że moja koleżanka nie ma komórki z własnego wyboru i żyje.
- zapewne nie wytrzymasz i kupisz sobie nową- dodał od tak.

nie miałąm z miesiąc i też żyłam ale z telefonem leepiej.
- nie wierzysz w moją silną wolę? - podniosła głowę i spojrzała na niego.
- kevin? - od razu jej było lepiej. jego buźka zawsze tak na nią działała.

- oczywiście, że nie wierzę- odparł unosząc lewą brew. - jesteś pewna, że zgubiłaś ją gdzieś tutaj?- zapytał, litując się nad nią, gdyż miał nawet zamiar jej pomóc w szukaniu. nowej jej nie kupi, mimo trwających świąt, bo nie lubi bawić się w mikołaja.

jak andrzej basi w terazablonigdy! xd
- och, dajmy sobie spokój. i tak już pewnie ktoś ją znalazł. - załowała tylko smsów w tym telefonie, bo miała zwyczaj przepisywac je do pamiętnika. taka świruska, no.
- a swoją droga, ja mam bardzo silną wole, mówię ci!

- serio?- zapytał uśmiechając się nawet, bo szczerze nie wierzył. - tak silną, że wytrzymasz bez telefonu, codziennych smsów, zdjęć i snejka xd?- zapytał, chociaż okej, w tych nowych komóreczkach chyba już nie ma snejka tylko inne głupie gry.

- wytrzymam, chcesz się założyc? i tak ciągle je gubię! - założyła ręce na piersi i zrobiła zaciętą minę małej dziewczynki - tak właśnie, załóżmy sie!

- dobrze. ale jak wygram, to nie chcę nic jako nagrodę. wystarczy mi sama satysfakcja- powiedział uśmiechając się kącikowo i wyciągnął do niej rękę, w celu przypieczętowania zakładu.

- czekja, ja chcę nagrodę. mnie tam satysfakcja nie wystarczy, przeyznaję się. to ile mam zyc jak pustelnik i w ogóle? no i co oferujesz za wygraną? - zapytała patrząc na niego z przekrzywioną głową.

- naprawę ja nic nie chcę- odparł. - a jako swoją wygraną, do której nie dojdzie to coś wymyśl. tylko... sensownego- dodał drapiąc się po głowie, bo wolał nie myśleć, co jednak będzie jak przegra...

- wiem! - myslała chwilę, co zaskutkowało tym wykrzyknieniem. - załozysz czerwone gatki w kropki, przyczepisz ogon i załozysz rogi renifera i będziesz chodził po całym sztokholnie aż mi się znudzi! - taak. to była właśnie chrissie ;d

- żartujesz!- krzyknął, bo aż szczęka mu opadła xd. - nie ma mowy. nie zgadzam się- dobra, tak naprawdę to cholernie bał się jednak przegranej!

- musisz! to w końcu zakład! albo powiem wszystkim że jesteś tchórzem - chwyciła go za szaliczek i tak trzymała, jak oprawca ludwiczka andersona glenn glenn xd - cziken! - zasmiała się głośno a potem patrzac mu w oczy czekałą co odpowie.

- no, no, no...- zaczął się jąkać ale nie dlatego, że christine dusiła go poprzez trzymanie tego szaliczka, tylko po prostu nie wiedział co odpowiedzieć. nie był tchórzem! - zgadzam się?

- no! i miałeś wymyślic ile mam zyc bez telefonu. dzień, dwa? - uśmiechnęła się słodko. i puściłą szaliczek, chociaż kiedy kevin był tak blisko to czuła całkiem miły zapach jego perfum.

- dzień?- parsknął śmiechem. - kochana, minimum tydzień. a najlepiej to i dwa!- odparł przyglądając jej się uważnie, bo wiedział, że się nie zgodzi albo że nie wytrzyma przez tak długo.

- dobra! ile? dwa tygodnie? dla mnie to jak nic! - podniosła ręce i napięła muskuły jak strong man jakiś xd a potem posmyrała go po policzku - już widze ciebie w tych gatkach hihih - i zatarła ręce jak grinch xd

- serio? naprawdę wytrzymasz 2 tygodnie? wiesz ile to czasu, kobieto! zwariowałaś!- wstał aż, bo nie wierzył w to co słyszy. liczył, że chistine się podda ;dd

- no wiem. czternascie dni. nic takiego. znaczy trochę mało żeby znaleźc te gacie w kropki, ale ja się postaram. - tym razem ona, wstawszy, wyciągnęła rękę aby przypieczętowac zakład.

chciał już nawet uciekać, ale nie. to pogorszyłoby sytuację, więc podał jej rękę. z zamknętymi oczami, bo nie chciał widzieć jak sam siebie pogrąża. oczywiste było, że przegra.
-tak, postarasz się...- z tego to on akurat sobie doskonale zdawał sprawę xdd.

- och kev, jak ja cię uwielbiam! - uściskała go - a już szczególnie w samych gatkach - mrugnęła figlarnie. w końcu miała jeszcze stacjonarny! ;c