kevina

wziął klucz schowany pod pustą doniczką, w której w lecie kwitły kwiatki i otworzył drzwi do domu, wpuszczając ją pierszą z ralphem.

weszła i wypuściła kota z koca, który poszedł na spacer-nie zniszczy nic, obiecuję-powiesiła płaszcz gdzie było na to miejsce i położyła gdzieś koc-zamiast herbaty wolę czekoladę-powiedziała, zanim ugryzła się w język. bo w końcu nie była u siebie.

- już się robi- powiedział rzucając gdzieś kurtkę i pobiegł do kuchni przygotować czekoladę. krzyknął coś o tym, żeby się rozgościła. za moment wrócił z dwoma kubkami czeko, które postawił na stoliku w salonie.

ona zdążyła usiąść na kanapie i rozejrzeć się-masz tutaj fortepian?-albo była ślepa, albo nie było go w tym pokoju, albo nie było go wcale. napiła się czekolady, nie poparzyła, ale bolały ją zęby, bo miała wrażliwexd. miał ładne mieszkanie, ale zachowała ten tekst dla siebie. w sumie uważała go za głupi.

- tak, mam. stoi w jednym z pokoi na górze- odparł upijając trochę czekolady. miał tylko nadzieję, że nie będzie chciała by coś zagrał xd. w każdym razie przypomniał sobie o rysunkach, więc wyciągnął z szuflady teczkę i jej podał w milczeniu.

nie będzie chciała xd, niech się nie martwi. wzięła więc, też w milczeniu, chociaż chciało jej się śmiać. wyjęła rysunki i oglądała. robiła różne dziwne miny, ale nie musiał zwracać na nie uwagi-ten mi się nie podoba-odłożyła jeden na stolik po lewej stronie-a ten bardzo-położyła inny z drugiej strony i oglądała dalej, nie rozkładając ich już, bo reszta podobała jej się tylko trochę mniej niż ten z prawej strony.

ze spokojem przyjął jej krytykę xd. stwierdził też, że ma dobry gust, bo ten który odłożyła po prawej stronie naprawdę wyjątkowo dobrze wyszedł i podobał się samemu kevinowi. a on raczej nie był zadowolony ze swoich prac, ciągle dopatrywał się błędów.

-możesz mi kiedyś któryś z nich oddać. którykolwiek, naprawdę mi się podobają-przyglądała się jeszcze chwilę temu, który jej się nie podobał i przesunęła go, pół milimetra ale jednak cośxd, w stronę tych, jej zdaniem, lepszych. wciągnęła nogi na kanapę i napiła się czekolady.

- jeśli chcesz któryś, to po prostu powiedz. mogę dać ci go już teraz- odparł, bo nie był przywiązany do żadnego z nich. poza tym, zawsze mógł narysować kolejne, może nawet lepsze xd.

-tak? nie będzie ci, nie wiem, szkoda?-nie wierzyła mu znów, nie wiem czemu, przepraszam za niąxd-w takim razie chcę ten-wyciągnęła rękę w stronę tego, który najbardziej jej się podobał, nie bardzo wierząc, że będzie taki chętny go oddać.

był chętny! ma wszystkich kopie xddd. - a więc jest twój- powiedział przesuwając rysunek w jej stronę. nie był sknerą, nie uważał się też za niewiadomo kogo, więc dla niego te rysunki wcale nie były takie ładne. pozatym był zwykłym człowiekiem, lubiącym rysować.

ona chce oryginałxd-dzięki!-naprawdę się ucieszyła i z tej całej uciechy pocałowała go w polik, który był najbliżej, a poza tym, wcześniej stwierdziła, że kevin miał naprawdę miłe policzki. ona miała ciągle zimny nos, ręce i stopy. ale stopami i rękoma go nie dotykała.

- nie ma za co- uśmiechnął się wycierając policzek, nie dlatego że nie lubił buziaków, ale myślał, że siri zostawiła ślad od szminki czy czegoś innego. o, czekolady! xd - możesz liczyć na to, że jak narysuję coś ładnego to dostaniesz- tak, tylko najpierw zrobi kopie xd.

pomyślała, że może kevin jest gejem, może nie wiedziała sama co, w każdym razie zrobiło jej się głupioxd-mam nadzieję-pokiwała głową i schowała się w kubku, żeby nie było jej widać. nie miała kaptura, więc kubek był jedyną, choć niewystarczającą, możliwą w tej chwili opcją. ona chce oryginałyxd.

wiem, wiem xd. zapytał jej czy nie jest głodna. zawsze mogliby przygotować coś do zjedzenia, bo liczył że siri potrafi lepiej gotować niż on xd. niestety jego zdolności kulinarne ograniczały się. potrafił przygotować jedynie w miarę dobrą kawę z pomocą ekspresu.

zdolny!!-umiem zrobić kanapki i frytki. no i jestem głodna-taka prawda..xd chodziła dziś cały dzień po sztokholmie, szukając sama nie wiedziała czego i zgłodniała. odstawiła kubek na stolik, daleko od rysunków.

- w takim razie, zróbmy kanapki! tylko uważaj żebyś nie ucięła sobie palców nożem. nie chcę mieć cie potem na sumieniu- powiedział trzymając się za brzuch xd. chwycił ją za rękę i zaciągnął do kuchni.

zaśmiała się nawet-jasne-stanęła na środku kuchni-ja chcę z serem i pomidorem, masz ser i pomidory?-zamrugała, rozglądając się. nie była kaleką, nie powinna zrobić sobie krzywdy. za bardzoxd.

- z pewnością są!- dodał, chociaż dawno nie robił zakupów. liczył jednak na to, że jego matka zaopatrzyła lodówkę. wyciągnął więc ser, pomidory też się znalazły. stwierdził, że jej pomoże, tak na wszelki wypadek xd.

-w takim razie ty pokrój chleb-nie umiała tego robićxd. to znaczy umiała, ale wtedy kończyło się to tak, że chleb był gruby na milion centymetrów, nie było go prawie wcale, albo polała się krew. sama zajęła się krojeniem reszty i ładnym układaniem na kanapkach.

powiedział, że chleba nie muszą kroić, bo zawsze kupuje krojony xddd. nienawidził kroić chleba, bo zawsze coś wyszło nie tak i kanapki nie wyglądały zbyt apetycznie. w każdym razie zajał się tym chlebem i wyjął tależyki.

ucieszyła się w sumie i nakazała mu w takim razie zrobić dla siebie herbatę. sama zrobiła kanapki i wyniosła się, nie czekając na niego, może ją opieprzyć że za bardzo się panoszy, do salonu.

przygotował kubki i zrobił herbatę, a potem poszedł za siri do salonu. usiadł na kanapie zadowolony, że nie umrą z głodu. nawet życzył jej smacznego xd.

podziękowała, jemu też życzyła i zajadała, przyglądając się mu czasem. śmieszni sąxd.

on nie podziękował, bo nie chciał mówić z pełnymi ustami. ale za to miło się uśmiechnął w ramach podziękowania. pomyślał, że siri robi całkiem dobre kanapki xd.