Kungliga Slottet- Pałac Królewski

-to dobrze, czy raczej nie? - zapytała, bo była ciekawa jakie są kryteria oceny fransła. nie powiem, że jej to nie zaniepokoiło. a jeśli był jakimś seryjnym mordercą albo psychopatą i teraz zaprowadzi ją w ciemne miejsce, albo do swojego domu na obrzeżach miasta a potem rozetnie jej klatkę piersiową, spuści krew i wyjmie wnętrzności rozrzucając je po polu kukurydzy? pozdrawiam czarną dalię, mniej więcej.

-moim skromnym zdaniem, bardzo dobrze-pokiwał głową, uśmiechając się lewym kącikiem, co spowodowało uwidocznienie blizny. nigdy się jej nie wstydził, była jego znakiem rozpoznawczym. jeśli ktoś nie wiedział jak się nazywa, mówił, że ten uroczy chłoptaś z blizną na lewym policzku. i wiadomo, że chodzi o fransa.

no mnie strasznie kręci jego blizna. mathias ma podobną.
-uf, okej. już zaczynałam się martwić, że będziesz musiał mnie wyeliminować w związku z brakiem podobieństwa do jakiejkolwiek znanej ci osoby - wyszczerzyła się, aczkolwiek nie nazbyt szeroko, bo nie wypada. w końcu wyjęła ręce z jego kieszeni i splotła je na fransowym karku - hmmm.

-już ci nie zimno?-uśmiechnął się znów, tym razem na krótko-kupię ci rękawiczki, ale możesz tak stać, ciepło mi w kark-objął ją nad tyłkiem i tak stał, ciągle się gapiąc-nie miałem zamiaru cię dyskwalifikować, serio. nie lubię osób próbujących coś ze sobą zrobić w tym kierunku.

-osób ze skłonnościami do autodestrukcji? - zapytała, nie bardzo wiedząc o co mu chodzi. przy okazji masowała jego kręgi, lekko wystjące, kciukiem i było jej całkiem sympatycznie w związku z niezmienną bliskością ze strony fransła - będziemy tu tak stać? odmrozisz sobie nos - i niewiele myśląc nad tym co robi, wspięła się na palce i cmoknęła go przelotnie w ów nos.

-można to tak nazwać-pokiwał głową-już mi cieplej, możemy iść gdzieś, gdziekolwiek. możesz nawet wybrać-jako nie_szwed nie lubił wybierać miejsc. albo było mu wszystko jedno. więc poszli? i zacznij.

nanou matka dwu letniej suczki - grace , rasy maltanczyk pewnie spacerowała gdzies przed owym pałacem tó i ówdzie.

Stał oparty o jakąś latarnię i właśnie zapalał marlboro. Kiedy to zrobił zaciągnął się z ulgą. Próbował rzucić. Wytrzymał jedynie 5 godzin. Wsunął pomiętą paczkę razem z zapalniczką do kieszeni płaszcza i przestąpił z nogi na nogę

ah, a mi się przypomniało o piątej nad ranem przypomniało że miałam rzucic palenie, coś czułam, że mi to nie wyjdzie! - czesc william! - wbiła delikatnie palec w jegpo ramie przy czym musnęła delikatnie oba policzki należace do owego.

- Nanou! - Cóż. Był zaskoczony tym spotkaniem. W sumie wieki jej nie widział - Wyglądasz jszcze piekniej niz zwykle - uśmiechnal sie w ten swoj blyskotliwy sposob i spojrzał na psa. Nienawidzil zwierzat. I z wzajemnoscia. Mial nadzieje, że suczka nie nasika mu na nowego buta.

Mam dzikie wrażenie, że to zrobi w najbardziej nie oczekiwanym momencie, tódzież w nie odpowiedznim, wszystko jedno. - Wiem, dziękuję. - oblizała spierzchnięte usta wsuwając dłonie do granatowego płaszczyka. - Ale wiesz co Ci powiem mój miły? Wcale się nie zmieniłeś.

- Aha! I tu się mylisz! - spojrzał na nią tajemniczo i tu nastapila chwila milczenia jakby mialy pojawic sie jakies fanfary - Mam dziewczyne! - pochwalil sie dumnie wypinajac piers ktora do tej pory byla wklesnieta przez to, ze stal zgarbiony. To nic, że dziewczyna była na niby. Znaczy się dziewczyna był prawdziwa ale zwiazek na niby. Chyba.

Czemuż to na niby? hę? - Tak? Biedna, mimo wszystko bała bym się że spiąc z tobą nie przeżyje orgazmu, bądz dostane takowego ogromnego że odrazu moje serce wysiącie. - zacmokała na małą włochatą suczkę . - A znam tę, powinnam w tym miejscu chyba powiedziec szczęsciarę?

Bo to niby powiedziane w zartach o tym zwiazku czy co tam. No niewazne.
- Biedna nie. Jest najwieksza szczesciara jaka znam. A ja jestem najlepszym co jej sie prztrafilo w zyciu - tak mial bardzo wysokie mniemanie o sobie. Skrzywil sie gdy ucalowala psa. Jakby oczami wyobrazni dostrzegl jakies zarazki na jej wargach - Jacquelina. Tak ma na imie.

Oja tak mącisz że zupełnie nie wiem o co chodzi . - Powiem Ci tak w zaufaniu William, że siędząc w ciepłej brazyli uwodził mnie przystojny brazylijczyk i w brew pozorom był podobny do Ciebie. - zachichotała, wzrokiem szukając suszki, która na pewno warczała na niego, tak czy nie, nie czy tak? - długo mam jeszcze czekac, aż mnie zaprosisz na drinka! - wbiła mu serdeczny palec w ramie ;o

Tak. Warczała. Pewnie tak.
- Brazylia jest przereklamowana - powiedział, bo był tam juz kilka razy i aktualnie nie wzbudza w nim żadnych emocji - I skoro tak prosisz to zapraszam Cie na drinka. - powiedział obojętnie - Tylko nie dźgaj mnie juz więcej, okej? - uśmiechnął się i objął w talii idac na drinka wiec

- Podobnie jak ty i twoja dziewczyna! - musnęła delikarnie oba policzki williama, i zniknęła w dziwnych okolicznościach, dodam nawet że sucka zniknęła razem z nią.