Gingerbread

Wzięła jednego i czekała aż ezm jej podpali.
- Nie jestesmy juz tymi beztroskimi szesnastolatkami - zauwazyla - Teraz musimy byc odpowiedzialne bo wkraczamy w dorosle zycie - mowila jak jakis psycholog, ktorym zreszta chciala zostac, ale jej przeznaczeniem jest prowadzic rodzinny interes w Norwegii

Podpaliła papierosa srebrnym zippo, sama też zapaliła.
- Tak, dokładnie. Nie chcę jeszcze wychodzić za mąż. Nie chcę też wychowywać gromadki dzieci. Nie mam nawet ochoty pracować. Nic. - powiedziała zdesperowana. Zdecydowanie z nią było coś nie tak. Zaciągnęła się papierosem.

- Tyle, że pracowac nie musisz. Jestes ustawiona do konca zycia - powiedziala, bo przeciez jej rodzina dysponowala ogromnym majatkiem. - Co do dzieci... Są wstrętne. - wzdrygnela sie na sama mysl o tym ze moze jej cos wychodzic tam z pomiedzy nog

- Jak tak dalej pójdzie to rodzice mnie wydziedziczą. Nie umiem zajmować się dziećmi. Kiedyś upuściłam swoją siostrzenicę. - wyznała ze śmiechem. W tej chwili to było nawet zabawne. - Zdecydowanie nie mam podejścia. Wybacz muszę uciekać, rodzicie ciągną mnie na kolejną nudną wystawę do muzeum. - ucałowała ją na pożegnanie i wyszła z klubu.

Pożegnala sie z nia skinieniem i wypatrywala ofiary dzisiejszej nocy