nanou

pewnie przyszli, a nanou jak zwykle co stawało się już powolij tradycją nie mogła znalesc kluczy, ale mimo wszystko po upływie dłuższej chwili odnalazła ów pęk kluczy i otworzyła mieszkanie, z góry przepraszając za bałagan. dała zręcznego kroka przez butelki po apsint'cie - jaką chcesz ta kawę?

- jakąkolwiek posiadasz. - uśmiechnął się kącikowo, zamykając drzwi od mieszkania i wszedł do salonu. wygodnie usadowił się na kanapie i włączył telewizor, to było normalne, prawda? bo przecież alan tak często bywał u nanou, że czuł się jak u siebie, cnie i oni byli prawie jak rodzeństwo, prawie zważajmy na to!

postawiła mu przed nosem espresso, sama siadając obok niego. - przemarzłeś mój miły! - stwierdziła dotykając alanowego ramienia.

- tylko trochę. - uśmiechnął się kącikowo, wzruszając owymi ramionami. tak naprawdę, to przeklinał się w duchu, że tak cienko się ubrał. napił się kawy, ogrzewając później na niej ręce, oglądając mecz koszykówki, który właśnie był w telewizji.

zerknęła w telewizor, nawet usiadła w ten sposób że kolana miała pod brodą a między nimi kubek z gorącą czekoladą! pewnie chciał się popisac że wcae nie bedzie mu zimno, że niby z z niego taki gorący chłopak, ale mu sie nie udało!

wcale nie chciał się popisać, on się nie popisuje! ;c
odłożył filiżankę, w czymkolwiek była ta kawa, na stolik i niemiłosiernie w czuty w owy mecz, zaczął coś krzyczeć: ' gdzie podajesz, pedale, tam wolne' i różne tego typu monologi.

nanou z trudem powstrzymując śmiech zatkała sobie usta kolejnym łukiem czekolady. - skarbie, może chcesz jakieś zioła na uspokojenie? - wymruczała całkiem poważnie kładąc dłon, na alanowym kolanie!

- nie widzisz jak oni grają? - zwierzył jej się zrozpaczony, kręcąc głową z dezaprobatą, wzdychając ciężko. - ale obejdzie się bez tych ziółek. - rzekł, uśmiechając się szeroko i przejeżdżając dłonią, po jej policzku, wcale nie spiesznie.

- widzę, chociaż nie rozumiem o co ci chodzi! - przełknęła czekoladę dodając po chwili, że nawet nie wie którzy to leakersi.