Ogród botaniczny

no nie wiem, siedziała na którejś z ławek która na pewno tam była i gapiła się na rośliny . Właściwie nie wiem jaki w tym sens ale miała zły humor w sumie, bo jej tata sprzedał kota!

To bardzo ważna sprawa, więc się nie dziwię iż nie dopisywał jej humor. Delice usiadła obok Flo z przewodnikiem w ręce. W sumie to nie miała ochoty czytać o tych wszystkich gatunkach roślin, bo nawet nie była w stanie zapamiętać nazw wielu z nich. jednak czasem trzeba się dokształcać.

spojrzała kątem oka na Delice a potem na jej przewodnik.-będziesz się tego wszystkiego uczyć? -zapytała chowając do kieszeni breloczek którym się przed chwilą bawiła.

- Ależ skąd! nie mam najmniejszego zamiaru. po prostu pomyślałam, że skoro już tu przyszłam i skoro wzięłam ten darmowy przewodnik, to chociaż do niego zaglądnę, a może znajdę coś ciekawego- powiedziała kartkując strony owego przewodnika, w którym nie było nic innego jak tylko zdjęcia i opisy poszczególnych roślin znajdujących się w ogrodzie.

-na końcu jest test "sprawdź co umiesz" - wiedziała, bo miała to w ręku miliony raz. przeważnie przychodziła tu dlatego że nie miała humoru, a rośliny ją uspokajały. dziwne wiem, ale jednych uspakaja widok rybek a innych roślin i świeże powietrze . -po za tym jestem Flo.-wyciągnęła do niej reke.

- Delice- odparła po czym uścisnęła jej dłoń, a następnie szybko przekartkowała przewodnik w celu znalezienia wspomnianego testu. - Na co komu test dotyczący roślin?- zdziwiła się, robiąc kółeczko z ust, zamykając książeczkę i mimo wszystko chowając ją do swojej czarnej torby.

-może dlatego że przewija się tu dużo dzieci którym pewnie potem robią w szkołach sprawdziany . - spojrzała gdzieś w bok przygladając się rośliną. -albo musieli czymś zająć pustą stronę, na przykład. - już drugi raz dziś poczuła chłód w okolicy stóp.Pewnie się starzeje, a na myśl o pomarszczonej skórze i broń boże zgarbionych plecach robi jej się niedobrze.

- hm, no tak. ale tych pytań było aż 100. zaczynam się cieszyć, że już dawno skończyłam podstawówkę- odetchnęła głośno wkładając zmarznięte dłonie do kieszeni płaszcza. cóż, zapomniała swoich ulubionych rękawiczek w myszkę miki, które dostała jeszcze na 12 urodziny, ale wydawało się, że one rosły wraz z nią.

a może ona była wtedy taka wyrośnięta i nie rosła.:c
-mieszkasz tu od dawna? -zapytała bo była ciekawa kogo poznała, a o rzeczy bardziej 'intymne' nie zapyta przecież. Zapytała czy chce rodzynkę w czekoladzie, iż wyjeła całe opakowani takich.Można by rzec że była od nich uzależniona, kiedyś jako małe dziecko jadała tonę żelków.Pewnie dlatego że Brita też to robiła.

- będzie jakieś...- zawahała się chwilę. - osiem lat- dodała kalkulując wszystko w głowie. - a za rodzynkę podziękuję. nie lubię ich- odparła. Od dziecka ich nie lubiła. zawsze wydłubywała je z ciasta i odkładała na brzeg talerzyka lub podrzucała ojcu. Nawet jeśli była na eleganckiej kolacji ich nie zjadała tylko sprytnie się ich pozbywała.

-a więc sama zjem- wzięła sobie jedną i ostrożnie jadła, bo wiedziała że pewnie bedzie musiała wydłubywac resztki rodzynek bądź czekolady z pomiędzy zebów. -osiem lat to sporo, ja jestem od niedawna. chyba dopiero kilka tygodni. -powiedziała w przybliżeniu bo to co się wtedy stało puściła w niepamięć.

- A skąd przyjechałaś, jeśli to nie tajemnica?- zapytała przyglądając się rodzynkom, które jadła Flo. doprawdy, w głowie nie mieściło jej się, że można tak lubić rodzynki. dla niej były obrzydliwe, zupełnie niesmaczne, a najśmieszniejsze w tym wszystkim to, że przecież winogrona lubiła w każdej postaci, poza tą suszoną właśnie.

-z Paryża. -schowała rodzynki do kieszeni kurtki , jak i również zmarznięte dłonie.- miasta miłości, podobno. - skrzyżowała nogi w kostkach bo wydawało jej się że może bedzie jej cieplej. zgubne myślenie, ale cóż. - wszystko w nim to kłamstwo, nawet wieża Eiffla na zdjęciu jest większa niż w rzeczywistości. - dziwne prawda, większość ludzi kocha Paryż a ona sama własnie jak taki rodzynek nie

- Hmm, a dla mnie Paryż to miejsce wprost idealne. jak i cała Francja zresztą- jakby nie było, wychowała się tam, pokochała każdą uliczkę, sklep czy kawiarnię w której była z rodzicami na ulubionych lodach waniliowych. - Będę się już zbierać, bo czuję że zaraz zamarznę. Do zobaczenia- odparła, po czym wstała i odeszła na własnych nogach, gdyż jeszcze nie stała się śniegowym bałwanem z marchewką zamiast nosa. pa ;3

pomachała za nią jeszcze i po chwili również wstała .poszła chyba do domu, nie wiem.