ronalda

przyszła i zapukała bo zamknięte było. popatrzyła na dom a nawet ładny miał.

otworzył jej z kubkiem gorącej kawy w ręce, którą przed chwilą pił. - hej, nikki- odparł uśmiechając się i opierając o futrynę drzwi, a następnie odsunał się, żeby mogła spokojnie wejść.

-heej-uśmiechnęła się i weszła. zdjęła płaszcz i rzuciła go gdzieś, powiedzmy na krzesło.
poszła za ronniem do salonu i usiadła na miękkim fotelu.

- kawy?- zapytał kierując się w stronę kuchni. miał nadzieję, że nikki nie będzie potem miała tylko problemów ze zaśnięciem i, że nie zrobi się nadpobudliwa xd.

a to niby czemu nie ? nikki z pomocą kawy potrafiła hasać do rana. ;d
-a jak myślisz ? -uśmiechnęła się. - pomogę ci-powiedziała podnosząc się z fotela. wiedziała że nie ma co do pomagania, ale chciała sobie popatrzeć na rooniego.

weszli do kuchni i ronnie włączył ekspres. sam nie potrafiłby zrobić takiej dobrej kawy, chociaż kiedyś z pewnością się nauczy i zostanie mistrzem. kiedy kawa była już gotowa podał jej kubek do rąk. - proszę, mam nadzieje że kawa z mojego ekspresu będzie ci smakować- odparł, bo on na przykład wolał kawę ze starbaksa, wiadomooo.

upiła łyk kawy. oczywiscie przy okazji oparzyła się w język. no cóż, biedne z niej dziecko.
-doobra-powiedziała patrząc na rooniego. -lepsza niż w starbaksiee. od dziś będziesz mnie widywał codziennie. będę przychodziła na kawę-zaśmiała się.

- okej, tylko uprzedź mnie o jakich godzinach, żebym na pewno był w domu i jeszcze nie spał, albo raczej już nie spał- odparł, bo prawdą było, że lubił długo spać. wczesne wstawanie rano było dla niego prawdziwą udręką, więc zawsze spóźniał się do szkoły.

-będę cię budzic ! żebys nie zasypiał do szkoły-zaśmiała się. poszła do salonu i usiadła na kanapie. może i trochę samolubnie ale zmęczona była , ot co.

ruszył za nią, wcześniej dolewając sobie kawy plus śmietanki, bo innej nie lubił. usiadł na fotelu na przeciwko nikki podkurczając nogi.
- hm, czyli będę miał żywy budzik. fajnie, fajnie- uniósł do góry lewą brew.

-wiesz że jesteś sławny ?-zaczęła i wyjęła trochę już wygniecioną gazetę. -na pierwszej stronie-dodała pokazując mu okładkę z napisem "Nikki i jej nowa miłośc ?" -miło , nie ? -dodała upijając następny łyk kawy.

- hm, bardzo- zaśmiał się, chociaż nie był aż tak zadowolony na jakiego wyglądał. nigdy nie lubił być na okładkach, na dodatek z takim tytułem nad sobą. - fotoreporterzy sa jednak wszędzie- dodał przeglądając gazetę i szukając artykułu, bo z drugiej strony był ciekawy co wymyślili.

-taa. -westchnęła-a wydawało się że jesteśmy sami w tym parku .-pow. dopijając kawę.

- dobrze to ujełaś, wydawało się- uśmiechnął się czytając kawałek artykułu, a następnie oddał jej gazetę, bo zapewne sam pójdzie jutro kupić ją do kiosku, o ile będą ją jeszcze mieli. chociaż nie wykluczone, że już gdzieś w domu nie ma dzisiejszego numeru. zawsze przywożono mu najświeższą prase.

schowała gazetę i patrzyła się na niego bez słowa bo zabrakło jej tematów do poruszenia ;d

jemu najwyraźniej też, bo mnie powoli dosięga brak weny ;d.
- może jeszcze kawy?- zapytał, chociaż potem ugryzł się w język, bo sam nie wierzył w to, że tak szybko wypiła, więc tylko zaśmiał się. przez chwilę i cicho.

-dobra była, ale dzięki-powiedziała podkulając nogi bo było jej trochę zimno. jak zawsze bo nikki nigdy nie wiedziała jaka jest pogoda. ;d

zapadła cisza, a ronnie nie bardzo wiedział jak ją przerwać, bo mój brak weny się pogłębia xd. odstawił swój kubek po kawie na niewielki, niski stolik i zerknął na swoje zdjęcie stojące na komodzie. był na nim taki malutki i zdecydowanie bardziej słodki. nie tylko z wyglądu, ale i charakteru xd.

powędrowała wzrokiem za rooniem.
-to ty ?-zapytała z uśmiechem. -ale fajny byłeś. taki słodziutki. chociaż teraz też jesteś słodki-wyszło cukierkowato, a to miał być komplement. tak, nikki zawsze coś musiała palnąć. no cóż. zapewne uznał ją za idiotkę w stylu 'Barbie Girl' więc się nie odzywała i patrzyła na reakcję r.

roześmiał się głośno podając jej zdjęcie.
- miałem wtedy 6 lat. patrz na moje policzki- wskazał na nie palcem, bo były takie fajne jak to u niektórych dzieci. - wszystkie maluchy są słodkie- powiedział nie komentując dalszej części jej wypowiedzi, chociaż doskonale ją usłyszał i ucieszył się, ale w duchu.

przysunęła się bliżej niego aby dokładnie zobaczyc.
-haha. wyglądasz zupełnie jak mój przyjaciel z manhattanu. -pow. przypominając sobie jake'a. i nagle spojrzała rooniemu w oczy i uśmiechnęła się bo uświadomiła sobie że w gruncie rzeczy jest jej przyjacielem.

- serio?- zapytał przyglądając się swojemu zdjęciu, chociaż doskonale zdawał sobie sprawę, że n. na niego patrzy. odstawił ramkę na komodę i wrócił na swój fotel.
- a ty jaka byłaś jako dziecko?- zapytał zastanawiając czy końcówki jej włosów wtedy się kręciły i czy miały jeszcze bardziej blond odcień niż teraz.

-ja praktycznie wcale się nie zmieniłam .no może tylko z charakteru. -uśmiechnęła się pod nosem wciąż nie mogąc oderwac wzroku od tego zdjęcia .

- naprawdę?- zapytał niewierząc. - to niemożliwe. musiałaś się choć trochę zmienić- dodał pewny swego.